Gastblog van Perry
Wanneer accepteer je volledig dat je bent zoals je bent? Vanaf jongs af aan creëren we natuurlijk zelf al een beeld waar we aan moeten voldoen. Dit word nog eens verder ontwikkeld in de maatschappij waar we leven.
In dit weekend heb ik de film “what about me?” van de makers van 1 Giant Leap gekeken. De meest briljante muziekstukken worden gemaakt door muziekanten over de hele wereld mee te laten werken vanuit hun cultuur aan een muzikale uiting.
Zo voel ik me ook, mijn denken kan niet vanuit één uitgangspunt zijn. In onze maatschappij verwachten we een huis te kopen en daar gelukkig te leven met onze partner en 2,5 kinderen die succesvol zijn op school. Ik zie het zelf niet zo, soms tot irritatie van mensen die dit wel verwachten. Kunnen we als Multipotentialites voldoen aan deze verwachtingen? Hebben we angst voor onze vrijheid? Kunnen we wel geven? of zijn we alleen maar druk bezig om aan deze verwachting te voldoen zodat we in deze waanzin passen?
Laat al die muziekstromen maar bij elkaar komen. Nee het zal geen Marco Borsato zijn, maar iets veel mooiers. Misschien niet voor de algemeen geaccepteerde massa, maar wel voor jou. Ga maar geven, doe je ding, voldoe maar niet aan alle verwachtingen. Wie ben jij?
Dit is wat ik bedoel: https://vimeo.com/78782886
Veel plezier!
